келшыме

келшыме

1. прич. от келшаш

2. в знач. сущ. дружба, согласие

Уляй ден Матран келшымыштлан мый пешыжак ом ӱшане. [/i]П. Корнилов.[/i] Я не очень-то верю дружбе между Уляй и Матра.

Келшыме лӱмеш тудо (Лашманов) Прокатовын кидшым кормыжтыш. [/i]Н. Лекайн.[/i] В знак согласия Лашманов пожал руку Прокатова.

3. прил. дружественный

Тӱрлӧ йылман шемер-влак икте-весыштым пагаленыт, ваш келшыме кылым пеҥгыдемден толыныт. [/i]М. Казаков.[/i] Разноязыкие трудящиеся уважали друг друга, укрепляли дружественную связь.

4. разг. прил. любимый

Молан шылташ: кажне качын келшыме ӱдыржӧ лийын. [/i]М. Казаков.[/i] Зачем скрывать: у каждого парня была любимая девушка.

Сравни с:

йӧратыме